Yolculuk eğledim geçmiş zamana
Gelip geçen nice acı yıl saydım
Devir bozuk devran güçlüden yana
Bu asırda yaşamayı zul saydım
Bozulmuş dünyanın çarkı çemberi
İnsanlığın kökü Adem"den beri
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Sonunda isyanım siteme döndü
Geleceğe olan umudum söndü
Yiğit'im susmanın zamanı geldi
Farzedin kendimi dilsiz lal saydım
Beğeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta