Şaştım bu dünyanın işine şaştım
Kendimi insandan saydığım için
Beterden kaçtım da betere düştüm
Verdiğim sözümden caydığım için
Dost bildim hep aynı derdi çekeni
Ne olursa olsun ırkı kökeni
Gül verdiğim yerden aldım dikeni
Hatırı gönülü saydığım için
Doldurdu gözyaşım ırmağı çayı
Bent ettim gönlüme bir kaşı yayı
Bana zindan eylediler dünyayı
Ayrılık sözünü duyduğum için
İstesem de dilim konuşmaz laldı
Buda yetmez gibi aklımı aldı
Başıma değmedik taşlar mı kaldı
Lidersiz meclise uyduğum için
Bir dost buldum dertlerimi açmaya
Zehir koydum şerbet oldu içmeye
Yol istedim ahirete geçmeye
Ahmet’im dünyaya doyduğum için
Kayıt Tarihi : 6.9.2007 12:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!