Kimler vardı saydam saatlerde kimler yoktu ki hüsrana uğrayan günlerde
Zamanın ikiye yardığı sendeleyen günler ve umulmayan vakitsizlikler
İlk izlenimlerini gün ışığında varolsun diye durduran tiktakçılar
ikiden üçe üçten beşe varan yüzsüzlükleri sayıyorlardı kendi başlarına
cenderenin içinde dolanmaklıydı onların içindeki içsizlikler sanki
Bakılan yönlerde bulurlardı birbirlerini ani ve çelişkisiz bir olurlardı
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum