Saydam Şiiri - Zamin Sardarlı

Etrafım katı sis,
göz gözü görmezken
Buldum seni...

Hayret,
Saydam gibi olsan bile,
Kaçırmadım gözümden
Sen beyazlardanda beyazsın!

Ey, saydam!
Ey, temiz cam!
Berrak nefesindedir sonsuz hayat.
Büyülenmiş bir köyde
uçan kuş tek habersizmişim senden.

Orman ölmüştü.
Bir köşeden öbürüne kadar
sessizlik çökmüştü etrafına.
Yağmur yağdı,
Damlalar da saydam
Sükut bozuldu.
ormanda bir diriliş,
Bir canlılık var artık.

Ey, benim kuranım!
Ey, benim kabem!
Din sensinse eğer,
Kafirdim dine döndüm,
Cahildim sana geldim..

Ey, beni günahlarımdan arındıran,
Ey, beni kirlerimden temizleyen beyazım!

Ey, şiirimdeki
Mısralarda saklanan
O sır dolu ma'na!
Beyazdanda beyaz olsan,
Ne kadarda şeffaf olsan,
Seni bulanlar bilir
Seni bilenler görür.
Satırlarım, hecelerim
sana kurban saydam!

Sabah uykusu kadar şirin olsa bile gelişin,
Sabah kahvesi kadar acı olur gidişin.
Sakın gitme saydam,
Sakın gitme!
Gidipte elçilerini gönderme istemem!