Sayarmış Şiiri - Gökhan Tan 2

Bülbülün bulunmadığı yerlerde,
Kargalar kendini bülbül sayarmış,
Kurdun görülmediği yerlerde,
Köpekler kendini kurttan sayarmış.

Bilinmez ki gerçek aşkın ölçüsü,
Herkeste sahte bir sevda türküsü,
Bu asırda ki âşıkların hepsi,
Kendini Leyla Mecnun’dan sayarmış.

Âşıklar güle kıymeti verince,
Gam dolmuş yine bülbülün içine,
Ya öteki çiçeklere gelince,
Papatya kendini çalı sayarmış.

Gerçek âşık çıkmayınca meydana,
Ortalık kalmış hep yalan dolana,
İnanılmayınca artık sevdaya,
İnsanlar aşkı masaldan sayarmış.

Koca bir köyde imam olmayınca,
İşlenen günahlar kınanmayınca,
Hafta da bir de namaza durunca,
Münafık kendin Müslüman sayarmış.

Kimliğinde müslümandır yazınca,
Günde beş vakit namaza durunca,
Abdesti baştan ayağa alınca,
Günahı hiç işlenmemiş sayarmış.

Gökhan yine dolmuşsun bu bellidir,
Adam olana bu kadar kâfidir,
Sözün de az öz olanı makbüldür,
Kimisi sözün küfürden sayarmış.