Sayaç çehresinde evrim geçiren titrek ol ...

Bir kontürün lugatı çok geniş, kollarınla bu geçtiğine yetiş;
Gerinerek arkanda kalana, bu kontürün haznesi çok geniş.

Kolayken bir laf, seçer de en kolayı, etraf olunca dolunay;
“iki” adına, geçerek iğne deliğinden, bir kurt ulumaya başlar.

Kapatır, gizler kendini daha sonra sövüp saymasından;
Kazanı doğurdu diye Nasreddin’in böyle, bu mu yapılır …

Ama en iyisi budur, arayıp sormak ve ilgi göstermek;
Yoksa sözcükler sözlükteki, oyun olduğunu mu anlamak ister?

Anlaşılamayan bir öte tarafında, evcimen bir köşe başından
Süzülerek istenmeden ziyaretine izdivaç gidilen bir uğrak?

Yılmayacak öyleyse bu azmin, sevinmelidir çalıştıklarına insan;
Bir adım öncesinde boyu kısalan bir kontürden ziyade.

Farzet ki o kontür duş aldı ve çekti sonrasında hücreler
Tekrar bölündü, habis olan bazı hadisleri, zamanın yelkovanı

ve akrebini döndürerek burkup tersine tekrar, bu sefer;
Kendini doğurdu Nasreddin’in kazanı, bir süre gitmeyecek

artık hikayede, namütenahi sürecek –efradı da kollayan
- Üreyen tanı, zararlı alaşımlardan kendisine damıtmayacak.

Paraya doğru mu yürüyor bu sedasız yol, kontürü götüren;
Yoksa bu anlam, bu belirti, gecikmiş bazı şeylerin sinyali mi?

Kaldırımdan yürürken, otobanda gidiyor çok fena gözüken;
Aslında anlamsızlık, bu gerçekleşen mealin ana maddesi.