Say ki Sevdiğim Şiiri - Ahmet Ağdere

Say ki sevdiğim,
Hiç sevmedin beni,
Her geçişinde caddede
Karşında sıradan bir beden.
Işımadı gözlerin,
Titremedi,
Gözlerimiz kesişirken.
Her gece
Tanrıya ettiğin duan
Tüm evrene aitti
Ve
Rüyalarına giren
Uzaklarda bir artistti
Sen ona tutkun bir hayran,
O ise uzaklarda gezendi.

Say ki sevdiğim,
Kar taneleriydik
Ağustos ortasında
Yeryüzüne
Düşmeye hazırlanan
Sen bana sarıldın
Ben sana
Minik kar taneleri
Muhtaçtı buna
Düştük
Eridik
Düştük
Eridik
Ve sonunda
Tükendik!

Say ki sevdiğim,
Okuduk
Kendi kitabımızı
Bir varmışla başladı
Bir yokmuşla devam etti
Zevklendik her sayfada
Yaşadık doya doya
Her sayfanın zerafeti
Bir hiçti senin yanında
Lakin,
Yazdık
Okuduk
Ve
Bir çırpıda bitirdik
Yaşanan bir ömür gibi!

Say ki sevdiğim,
Mahkumduk
Engin kızgın bir çöle.
O öfkeli harabede
Sen bana serap
Ben sana..
Muhtaçtık rüyaya.
Şehvetle içtik birbirimizi
Ve uyandık ansızın
Özlenen suyu bulmamızla.
Kavrulduk
Yangınlarında gezdik
Aşkın ve şehvetin
Gün geldi uyandık
Uyandık artık sevdiğim!