Say ki Sayıklama Şiiri - Alaaddin Emre

bir tümcenin içinde geçiyorduk
anlaşılır anlaşılmazlar olarak

keşfedeceksin bir gün
kimi kez sayrılığa varan
kusurları vardır herkesin
sağaltılabilir acıları
sapkın edinimleri

çoğalıp eksildim
başlasın diye yeniden
eksilip çoğaldım

kuyumun ışıklı derinliklerinde
bir akreple iç içe yaşadım
azalan çarpıntılarımı dinledim
bir kuş geçti bir an
kuzguna benzettim
güneşi anlık gördüm
sıcaklığını hissettim

baktım ki dağın tersi uçurum
ay örtüyor yüzümü
tersi düzü
yüz terzi ilmeği
ile örülen
utanç bağıdır

aşkla tıkanan boğazlar
dan geçtikten sonra gemi
zehrini bırakacaktık soluyarak
ki bir kadın
küstüğü çocukluğunu unutarak

çekilmesini bilir kanımız
soğur el ayak
gözlerimizin kökü sızlar
ağırlığı altında günahların

ak bahçede ıstırap kalır bize
körüklenen
küle yanıt yok
yorgun suyudur karanlığın ağlamak
ödünç gözlerle de ağlanamaz ki
sonraki acı beklenir
unutulmuş ahşap kimlikle
say ki günleri sayıklamalıdır
zor okunan dize
sargı durmadan kanamaktadır
yara