Say ki; Şiiri - Mehmet Çoban

Her şey bitmeden
Değişmem gerekiyorsa değişmeliyim
Yanlışlarım varsa düzeltmeliyim

İnsanım ben
Bir özgürlük türküsü tutturdum
Kendime göre kurgular kurdum
Yalan yanlış bir yol buldum
Yürüdüm bugüne, yoruldum

Hayretteyim ben
Bana bir sürü yalan öğrettiler, hayır diyemedim
Yasalarla üzerime geldiler, durun diyemedim
Kavramlarıyla beynimi yıkadılar, benim diyemedim
Putlarıyla, mitleriyle, sınırlar ördüler, yeter diyemedim

Önce bana kendin ol dediler
Sonra etrafıma sınırlar çizdiler

Tartışamazsın, konuşamazsın, sorgulayamazsın
Diyetin var, sen asla kendin olamazsın

Tiksindiğim çok var yaşadığım dünyada
Sanki hemen herkes kandırmaca yarışında

Kararım ne, ne olmalıdır sorgusunda
Öne ben değişmeliyim, düzenin yanlışlarında

Diyeceksiniz bir kişinin değişmesiyle olur mu?
Bu kadar bozukluk varken, doğru düzen kurulur mu?

Tek bir şey var bildiğim
Kim ne dersin önce kendim değişeceğim
Yanlışlardan doğrulara geleceğim
Yalanların tümünü terk edeceğim

Buna inanlar varsa buyursun gelsin
Temelsiz düzende yaşamaktan bıkanlar varsa değişsin
Köleleştiren putlardan, mitlerden nefret eden varsa etsin
Yalancı Tanrılara hayır diyen varsa buradayım desin

Say ki demediler
Yalanlarında ısrar ettiler
Düzensiz düzenlerini direttiler
Batının kuyruğunda ömür tükettiler

Ne çıkar
Değişen değişir iyiye doğru
Gelen gelir gerçeğe doğru

Gelmeyenin rüyası açılır karanlığa
Köleliği dönüşür çağdaş saçmalığa

Kulluk yapılır batılı efendilere
Ömür kurban edilir ikiyüzlü şikâyetlere

04.11.2010 - İzmir