Say ki... Şiiri - Mehmet Tunçer

İstifle acılarını
Bir gün dönüşecektir mutluluğa
Acı,kader varsa yaşamda
Mutlulukta vardır elbette bir kenarında
Erikle,çekirdeği gibi yani…

İstifle acılarını
Ya yarıp sarmala yada yazıp koy bir kenara
Günü geldiğinde göreceksin
Mutluluk olup açılacaktır sayfa,sayfa
Gelincik çiçekleriyle,papatyalar yan,yana…

İstifle acılarını….
Asma yüzünü kadersizliğine
Bırakma kendini sıkıca sarıl yaşama
Her şey olası değil mi yaşamda
Hiç gördün mü gece asılı kalmış yerinde…

İstifle acılarını
Tutsağı olmadan,korkmadan ve de sabırla.
Bir gün eli değdiğinde titrediğin ve seni,
Bahara merhaba diyen ilk papatyalar gibi açtıran
Onu görüverirsin bir gün karşında…

İstifle ama sevinçlerini..
Çiçek,çiçek dolaşıp
Bal yapan arı misali toplayın tüm güzellikleri
Sevgi pınarı arıtısın içinizdeki
Düne ait ne varsa…

Ben mi…Beni hiç düşünme deli kız...
Say ki:Kırık bir dal parçasıyım nehrin sürüklediği.
Say ki:Rujunu silip attığın bir peçete.
Say ki:Kurumaya başlamış yaşlı bir çınar ağacı.
Say ki:Sevgisiz kalmışların ağlama duvarıyım…