Savurur dökerim koklayamazsın

Savurur dökerim koklayamazsın…

Ben geceleri, karanlıklarda dolaşırım.
Gözyaşlarımı görmesin, kimse diye.
Beden yorgunluğum, dökülürken tenimden.
Ruhumda saklı, sevdalarım kanıyor.

Neden Allah’ım, yüreğimde aşkım tıkandı.
Canım nefes almıyor, duygularım boğulur.
Değmesin dedikçe hüzün, huzur sokağıma,
Çıkmaz bir hal alır, boğar beni adımlarım.

Al içimdeki kaynayan, hislerin cümlesini,
Sök bakışlarımdan, gözlerini ve her şeyini,
Kapansın verdiğin sözlerin, tüm yemini,
Yalnızlığımı salarım ben, kendi haline…

Sisler yutar artık, yarınlara açan bu güneşi,
Güneş düşmez umuda, kararır günün rengi,
Aldığım her kır çiçeğinden yaptığım demeti.
Savurur dökerim koklayamazsın, aşkın tadını…

Oktay ÇEKAL
31.10.2015-00.30