Savur Beni Şiiri - Mehmet Aydın

Acının kanatlannı kırma yolunda
Savur beni ey rüzgar savur beni
Götür en tekil yalnızlıklara
Bir adım ötesi kara gece olan
Sevgi susuzu kadınlara
Küllenmiş yaraları sarma peşinde
Kırılsın çemberi yazgının
Işıldasın uçuşan bulutlarda umutlar
Akşam serinliği vursun yüzlere
Bir ucu sevince çıksın ırmaklann
Masmavi türkülere dönüşsün ağıtlar

Kızıl güneş boyun eğmiş dağlara
Koyaklar kararıyor sessizce
Ağaçları yalayıp yutuyor- tozlar
Solgun çiçeklerse tedirgin
Soluk soluğa şuracıkta
Dünya yol alırken tersine
Körleşmiş yürekleri arıtmak
Durdurmak için her şeyin yağmalanmasını
Savur beni ey rüzgar savur beni
Zehir-zıkkım karanlıkların üstüne