Çamlıca tepesinde yargıçlar,
Bataklık misali gibi sarnıçlar,
Ben bir mekân yolculuğuna çıksam,
Her şeyimi bir kenara bıraksam,
Kasımpaşa’da çocuklar vekilimdir.
Beni mendil satan çocuklar bilir.
Mavi gözlü kız çocuğuna sorun.
Suçumu surların sırtına vurun.
Kayıp bir kızın masalını anlatalı beri.
Susarak ve sesiz yaşadım bu şehri.
Gidiyorum bende kalsın İstanbul.
Yine de savunmamı alsın İstanbul.
İstanbul / 24–02–2010
(Meleklerin Ezgisi Kitabından)
Yusuf BozkayaKayıt Tarihi : 18.12.2010 17:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!