Savunan Adam Şiiri - Emin Alsancak

Dört yıl önce bugün, bu saatler...
Bir mesajla irkildi beden, tüyler diken.
Gözyaşı akmak istiyor, boşalamıyor hüzün.
Dilden dökülüyor; İnna lillahi ve inna ileyhi raciun...

Cemre suya değil, bağrımıza düştü.
O Rabbini çok sevdi, tereddütsüz yoluna düştü.
Tanıklık ettiğimiz gerçek değil, sanki bir düştü.
Bize, koca bir hasret bıraktın savunan adam...

Bahar kelimesine farklı anlam yükleyen.
Mazlum kim, zalim kim bize öğreten.
İnsanlık için gecelerce gözyaşı döken.
Bize, koca bir mesuliyet bıraktın savunan adam...

Hasta adamı ayağa kaldıran.
Biz bu değiliz deyip, milleti şahlandıran.
Düşmanın beynine kalıcı bir korku salan.
Bize, koca bir şan bıraktın savunan adam...

Kimisi öldükten sonra hançerledi, kimisi yaşarken.
Kimisi yeni anladı, kimisi ise hiç anlamazken.
Kimisi de oldu, batılın yanında bir sürüngen.
Bize, koca bir sadakat bıraktın savunan adam...

Sen burdan gittin, bedenin uzak sadece bize.
Sabrediyorum elbet, ne kadar kaldı ki vuslat gününe.
Öğretilerinle yaşamak nasip olsun hepimize.
Bize, koca bir dava bıraktın savunan adam...