Verziğan'dan karayeller esirdi
Armut satan, gelmeyecek hiç, derdi
İnildeyip yas haberi verirdi
Yer titreyip evler olup harabe
Candan bezmiş ruhlar olup göçebe
Hazan gelmiş yazın orta ayında
Bar kalmamış bağın ağaçlarında
Cansız bebe babasının koynunda
sızıltıyı yüreklerden koparıp
Gözyaşları, gözün elinden çalıp
Bir dağ olur, birikilse derdimiz
Söner yürek, paylaşılsa gamimiz
Şefkat olsa, avunur gözlerimiz
Sağ olsunlar, tüm insanlar geldiler
keder alıp, başsağlığı verdiler
Viran köyde, enkazlara bakınca
Derecikte, kanlı sular akınca
Suç kimdedir? sorur akıl ardınca
Her kes diyor, yer depremi kullanmış
Yer elini, şu kanlarla boyamış
Yer annedir yavrusuna kıyamaz
yavrusunu derde oda salamaz
Derde düşse, yavrusudur anlamaz
Savsaklama çok iş açır başına
içecektir her ne katsa aşına
Hiç bir yürek dövünmekten durmasın
Hiç insanın ev ışığı sönmesin
Yer tutumun, anlamadım demesin
İbret alıp hatırlasın depremi
Çünkü ölüm vurguluyor yaşamı
Şahram Ziyneti
Verziğan
Kayıt Tarihi : 28.10.2012 21:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
15 Ağustos 2012 de yüz gösteren deprem, Tebriz Verziğan Eher ve bir çok köyde ölen insanlarla karşıkarşıya geldi. Bu karşılaşma esnasında benim bu şiirim Şehriyarın aşağıda okuduğunuz şiirine tazmin olarak doğdu. Verziğan'dan armut satan gelince, Çocukların sesi köyü, gezince Biz de bu yanda işitip bilince, Zıplayarak bir haykırış salardık, Buğday verip armutlardan alırdık.
Kutlarım
Hiç insanın ev ışığı sönmesin
Yer tutumun, anlamadım demesin
İbret alıp hatırlasın depremi
Çünkü ölüm vurguluyor yaşamı '
...
Deprem acılarını yaşamış bir toplumuz, bu nedenle şiiri anlamak ve duygulanmak daha kolay oldu belki de. Bir daha yaşanmaması dileklerinden öte, elden bir şey de gelmiyor.
Kutluyorum şiiri ve şairi.
Saygılarımla.
Tekrarı olmasın diye dilemekten başka ne gelir elden...
Yüreğinize sağlık sayın Şahram Ziyneti....
TÜM YORUMLAR (6)