Son kapıyı da açtık,
Pusudaki ayrılmak korkusuna
Ki hep oradaydı!
Yabancı..
Yıkıcı..
Yalnız kılan düşler gibi
Senden bana doğan..
Oysa,
Sana batıyorum biraz daha
Ayrılığa attığım her adımda!
Şiirler de koruyamıyor beni
Ki
İnsafsızca
Kavuruyor..
Savuruyor..
Savruluyor hüzünlü dizeler..
Ve
İsyankarlığım!
Vicdanım!
Herşeyi sevebilsem diyor
Yeniden eksiksiz...
Yani sensiz...
Sessiz...
Kimsesiz...
(03/01/2005 Ankara)
Sevtap ÖzkahramanKayıt Tarihi : 4.1.2005 10:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!