Savrulur İçimde Pompei'nin Külleri

Ey içimde patlayan Pompei
Nerde lavların?
İçimi parçalıyor
Alevlerin keskin tırnakları
İçimi alevler yalıyor.

Dur yok durak yok
İçimi yalıyor alevler.
Bir fırtına kopuyor
Kayboluyor birden evler
Ateşin dilleriyle
Her yerde alevden devler.

Yangın sonrası
Etrafıma üşüşür
Vampirler halkası.
Yangın ortasında
Ben ağlarım, yüreğim üşür.
Savrulur içimde
Pompei'nin külleri.

Talan olan bahçelerime
Yanıp kavrulan
Uçup savrulan
O güzelim güllerime
Ağlıyorum yine.