Savrulup kalmışım Şiiri - Nilgün Büyükşa ...

Pencerenin pervazını uzanmış sarmaşık gibi
Savrulmamak için sıkıca tutundum
Ciğerime dolan sıcak hava acıtırken içimi
Beklemenin erdemi ile öylesine çakılı kaldım

Aklımı bıraksam sığ suların kıyısına,
Her dalgada belirginleşse yüzüm kumlar da
Dokunmayın bağrı yanık yarama,
Anlatamıyorum içimdekileri asılı kalmış hayata

Ne geceleri var ne gündüzleri bu pervasızlığımın,
Savrulup duran yaprak gibi hafiflemiş birden ruhum,
Bedenimi ince ince işlemiş olan tüm geçmişimle
Hesabını tutma vakti çıka geldi hadi bakalım,

Nice isimler geçti aklımda tutmaya çalışmayacağım
Gidenlerin hepsi bir kare olsun bırak öle kalsın
Her giden elbet vurmuştur yaşıma kurşun
Acıtan bir kelam kaldı dilim de bırak öle kalsın

Yorgun düşüceğiz bekleyeceğiz,
Umudun tükendiği yelkovanda konaklayıp seyredeceğiz
Zamana yenik düşen yüzümüzün izlerini silmek için
Sabrın altına sandalye çekip nefesleneceğiz,

Şu uğultuları duymadan yaşamak ölesine hoş ki
Kelime oyunu oynamadan ben unuttum demek için,
Tespih gibi elime alıp salladığım korkularıma
Şimdi beyazları giydirip iyi geceler deme vakti,

Sallıyorum artık cümleleri sağa sola
Bıçak gibi keskin geleceğimin üzerine yatırıyorum,
Hesap işi yapmıyorum sıfırladım düşlerimi
Bitenlerin arkasında dönüp keşkelere takılmıyorum,

şimdi bir ben varım ve bir diğer yarım
adını koymaya çalışmayacağım….