Savruldun Durdun Şiiri - Fahri Bulut

SAVRULDUN DURDUN
Tutunduğun dallar kökten kırıldı,
Dostlar ve yarenler bir bir ayrıldı,
Hasretten, özlemden kalbin yoruldu,
Meçhul diyarlara savruldun durdun.
Cehennem narıyla kavruldun durdun.

Merhem kar etmiyor azdıkça yaran,
Göklerde çınlıyor feryadım, naran,
Bir başına nasıl emleyip, saran,
Meçhul diyarlara savruldun durdun.
Cehennem narıyla kavruldun durdun.

Bağrındaki sızı her yanı sardı,
Çok zalim bir dilber solundan vurdu,
Hasretlik-le, özlem kalbini yordu,
Meçhul diyarlara savruldun durdun.
Cehennem narıyla kavruldun durdun.

Kurşundan betermiş sevda çekmesi,
İmkansız bir aşkı kalbe ekmesi,
Aşk bilmeze kolay sabret demesi,
Meçhul diyarlara savruldun durdun.
Cehennem narıyla kavruldun durdun.

Rızazade, ahtan kurudu gözün,
Kavurga misali kavruldu özün,
Vefasız bir yâre geçmiyor sözün,
Meçhul diyarlara savruldun durdun.
Cehennem narıyla kavruldun durdun.
13.03.2022
Fahri Bulut Rızazade