Savruldum Şiiri - Burhanettin Akdağ

Savruldum helezonlarla sonsuzluğa
Alt üst etti yüreğimi, ihanet kasırgaları
Harmanladı boranlar sevdalarımı.

Öylesine örselendi ki
Tek sermayem, masum sevmelerim
Sıkışıp kaldı, çaresiz hayallerim
Karıştı bulanık yalnızlık sellerine
Tıkandı, daraldı düşüncelerim
Boğuldum hırsların taş ve çamurlarında.

Öylesine paralandı ki
Anlatamam, acıyan yangın yüreğim
Bomboş artık sol yanım
Hissetmez oldum, umut nefeslerimi.

Böylesi, düşman başına
Aramadan buldu beni, çabucak
Büyük ikramiye vurdu yaralarıma
Yanan, kül olan çileli gönlüme
Ne yarım, ne de çeyrek
Tamı tamına, eksiksiz
Sökün etti külliyen, hüzünlerim.

Ne inatmışsın ey benim yaşlı kalbim
Sen ki,
Yüzlü yaşlardasın yorgun bedenimde
Yine de vazgeçmedin gençlik sevdandan
Genç kalmaktaki azılı inadından
Bırakmadın ki beni bana
Yenik düşmedin, sorgusuz gecelerime
Teslim olmadın hiçbir zaman
Yılgınlığın zifir karanlıklarına.

Aradın sevdayı didik didik
Kaçmadın, bıkmadın, yorulmadın
Girdin tam ortasına gizemin
Buldun, çektin çıkardın gururla
Getirdin bana, “Sevda Gözlü” sultanımı
Oturttun gönül tahtındaki yerine
Sormadın hiç, “ister misin? ” diye
Beynime ve yanık sevdama.

Ne mi yaptım ben, bu durumda?
Sustum, lâl oldum, ağladım
Yumdum gözlerimi, yuttum kelimeleri
Savruldum boşlukta durmaksızın
Tekrar tekrar savruldum, yana döne.

Bu kez susuz çöller olmadı mekanım
Sevgi vadisindeyim, ışıl ışıl
Ama,
Açmayacağım gözlerimi, asla!
Korkuyor ümitlerim, titrek heveslerim
Ne olur ne olmaz, belki rüyadır
Uçacak sanki tılsım, gözlerimden
Ürkek mi ürkek benliğim
Bilmek, duymak ve görmek istemiyorum
Sevdadan gayri hiçbir yaşam belirtisini
Ve, geçmişimde bol bol yaşadığım
Acımasız kurak yarınlarımı
İ-s-t-e-m-i-y-o-r-u-m.

Savruldum işte,
Kondum sevda çiçeğinin bağrına
Zirvesindeyim gönül dağının
Kalacağım, çıkmayacağım bağrından
Hapsedeceğim yüreğimde sevdayı
Yıkayıp paklayacağım mazimi
Arınacağım karanlık dünlerimden
Ağartacağım geleceğimi.

Kararlıyım, inatçıyım, inançlıyım! ...

(01.03.2006)