Savruldum Şiiri - Nermin Aydın

Kara gecelerde derde yâr idim
Hece zana düştü dilde kıvrıldım
Kimseler bilmedi sine dar idim
Yandım yana yana çölde kavruldum

Bilmedi kıymetim yaralar açtı
Gül yerine nifak tohumu saçtı
Yanımdan ıraktı ellere kaçtı
Hasret cana düştü yelde sivrildim

Şu dünyada ezildikçe ezildim
Elekten elenip korla süzüldüm
Bu sebeple sırrı burhan yazıldım
Acı hana düştü elde evrildim

Derdin temelinde sevda yatardı
Bu kalp ona atar aşkı katardı
Onun için gönül yanar tutardı
Ateş tene düştü külde savruldum

Dipsiz kuyularda kararır dünyam
Bahara ermeden sararır hülyam
Karabasanlarda gezinir rüyam
Ne yöne meyletsem yolda çevrildim

Emine şiire pek emek verdi
Son kıtada kelam kemale erdi
Biraz dertleşmekti yegane derdi
Yıkıla yıkıla kalkıp devrildim...

Nermin Aydın