Bazen sefada gönül bazende ağlamakta
Bazen durgun sel gibi bazende çağlamakta
Bazen gökler yuvası bazen yurtsuz kalmakta
Gönül bahtınmı kara ağlarsın yana yana....
Gönül bazen çark misali felek savurur yelini
Bazen açan bir çiçek bazende solmuş gibi
Savruldukça deli gönül acı,tatlı,nefret,kini
Tatmamak elde değil zehiri tadar gibi....
Gönül bunda herşey fani baki hayatı ara
Bugün yarın tükenirsin girersin kara toprağa
Mutluluğun tek yoludur imam ile varmak Hakka
Öyleyse gönül bir nasihat bu dünyaya aldanma....
1983
Necati ÖztürkKayıt Tarihi : 3.12.2011 18:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!