Savrulduk Avrupaya
yedimizde yetmişimiz
Ne tarlada sapımız kaldı
Ne harmanda harmanımız.
Ne bağda bağımız kaldı
Ne de tarlada bostanımız.
Savrulduk avrupaya
Yedimizde yedmişimiz.
Ne büyüklük kaldı ne de küçüklük.
Savrulduk ta uzaklara.
Ne köy kaldı ne de köycülük.
Savrulduk avrupaya,
Yedimizde yetmişimiz,
Ne yazımız kaldı,ne de güzümüz.,
Ne kışımız kaldı ne de baharımız.
.
Savrulrduk ta uzaklara
Ne saygı kaldı ne de kıymet.
Ne ev kaldı ne de bereket.
Ne ana kaldı ne de baba.
Kayıt Tarihi : 30.6.2009 01:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!