Savrulduk Şiiri - Ayşe Manav

Şimdi her biriniz savrulurken benden çok uzaklara,
Gözlerim hep sizi arıyor,
Mutsuz akşamlarda
Kayan her yıldızın ışığında.

Günlerim peşpeşe kovalarken haftaları, aylara,
Saatler akıp giderken anlamsızca,
Ayrılık kanatıyor kalbimi acımasızca.
Hasret acıtıyor canımı en fazla.

Böyle mi olmalıydı?
Saçıldık her birimiz oradan, oraya.
Gözlerimde yaş, kalbimde acı, gönlümde yas,
Sonbaharda savrulduk çok uzaklara.

Tek başıma bir sözcük gibi,
Sihirli bir cümlede kavuşmak üzere,
Mutlu yarınlara.