Savrulan Yaprak Gibi Şiiri - Nebi Ünler

SAVRULAN YAPRAK GİBİ

Savrulan yaprak gibi, sararmışım solmuşum
Çok yorgunum dostlarım. Yolun sonundayım ben.
Karşılıksız sevdalar, hepsinde kahrolmuşum
Umutlarım tükendi, el alem gülüyorken.

Bir inek bir de eşek yamalıydı şalvarım
Vızzık toplayıp içtik ağyolun* kenarında…
Çayda yalnız çimelim diyen arkadaşlarım
Boğulmuştu ikisi kumlu göl sularında.

Ticaret Lisesinde başka yandı yüreğim
İsmini kazır iken bileğim çok kanardı.
Güldürmüştü F…. ‘yı şiir dolu defterim
Birkez konuşamadım. Üç tel saçım ağardı.

Askerlik dönüşümde duydum giymiş gelinlik,
kızamadım ben ona. Kim varır bir işsize.
Zirrat Bankasına girdim bitti gariplik
Yeşil Köşe Bakkalı kız vermez sahipsize.

Taş yanarmış öğrendim. Ticarinin Şefiyim
Şu Gediz Şubesinin Demir başı oldum ben.
Kredi Kartlarında Bölge birincisiyim
Büyüklerden bir takdir, ilgi göremedim ben

Bitti çalışma şevkim, heyecanım, umudum.
Başka yere naklimi, istedim gideceğim.
Ülkücüler gelirse… boşuna avunmuşum
Ülkemi bırakıp ta, sonsuza gideceğim.

Dönülmez bir akşamın ufkundayım galiba
Uyuyup uyanmamak hayattaki tek arzum
Gökyüzünden bir yıldız dedi yağmur merhaba
Uyandığın her sabah içine umut dolsun.

Gediz, 01.01.2000 – 03.47 Nebi Ünler