Savrulan Koku ,kalan Ömür Şiiri - Nejla ...

Bağrıma ok misali saplanan ayrılıklarda,
Külde gizlenen kor gibi için için yandım.
Özlemlerim, paslı anahtarla açılmayan
Küflü kilitlere hapsoldu.

Gözyaşım titreyen dudaklarımdan süzülürken,
Feryadım sessizce aktı yüreğimden.
Kirpiğimin her telinde ayrı bir hüzün,
Gamzemin çukurunda sakladığım nice acılar var.

Mahsun kalbim titriyor
Işığı yanmayan soğuk odada.
Mutsuzluğum, kırık kanatlı bir kuş gibi
Çırpınıyor hıçkırıklarımda.

Yaşayamadığım hayatın kefaretini ödedim,
Mendille kendi sildiğim gözyaşlarımla.
Kavuşmaya dair umudu yok artık hasretliğimin,
Hep kavruldu içim
Annemin saçlarından savrulan kokusunda.

Hiç bitmeyen ayrılıklar
Yüreğimde silinmeyen izler bıraktı.
Ve bana tek kalan,
Toprağa karışan koca bir ömür…
Nejla Turan