Savrulamam Ben Şiiri - Safure Yıldırım

Bana gülen yüzlere, kaşımı çatmadım hiç,
pişmiş aşa bilerek, soğuk su katmadım hiç
acıtan sözlerimle, kimseye batmadım hiç
bir zalimin tavında, böyle, kavrulamam ben.

gitmek isteyenlere, kapıyı tutmadım hiç,
söylenen her yalanı, lup diye yutmadım hiç,
sevda masallarıyla, sarılıp yatmadım hiç,
beyhude o düşlerle, bil ki,savrulamam ben..

sevmediğim insanın suyuna gitmedim hiç
beni sevmeyenin de burnunda bitmedim hiç,
yine de kimselere kötü laf etmedim hiç,
eğilip bükülerek asla kıvrılamam ben.

yokuştur benim yolum, düz yerde düşerim hep,
zorları çözerim ya, kolayda şaşarım hep,
hayat ne getirirse ben öyle yaşarım hep,
aşktır içimdeki güç, zorla devrilemem ben..

3.10.18

Safure Yıldırım