Savrula savrula Şiiri - Fettah Bayir 2

Özledim ben ....

Savrula savrula hayat yollarında ...
Bir lokma ekmeğin kokularını....

Yürü be dostum !
Yol bizimdir,hayat bize emanettir...

Bir mecnun gibi,bir ferhat gibi,
Beklerken bizleri sevdanın kıbleleri..

Rahmet et yarab !
Ölüm sessizliği beklerken bizlerí..

Savrulduk hayatın kaldırımlarından
Düştük bir sevda masalının peşine

Yıkıldı hayal dünyamız oysa...
Bir yetim gibi bir öksüz gibi...

Heyhat ! hayat ne acı...
Ağlarını kurmuş tüm sahte gönüllere..

Bize emanettir bu can,
Bu avrat ,bu evlat...

Sevdaların akabesinde canan
Hüzün yüklü,bir uhut sonrası gibi..

Yarım kalmış ,her bir şey...
Yollarımızda bir bir engeller,

Yolumuz çıkmaz bir sokak
Sevda yoluna prangalıyız

Bakma öyle derinden uzaklara
Bir vurgun yedik her birimiz maziden

Savrula savrula dümen tuttuk
Bizmiyiz yoksa rüzgarmı savrulan

Hani serzenişlerim hani nerde..
Suçlu bizmiyiz ? mahkum bizmiyiz ?

Vakit, nakit aleminde devilazyonunda
Gülsümse bahtına,unutma insan ziyanda

Otuz üç neferi,otuz üç müfrezeyi,otuz üç fetihi
Kifaye edemez kelimeler o geçmiş tarihi

Kıyamaz o eller seni koparmayı dalından
Nasıl başlanır bilinmez tarihin ortasından

Bir ahde vefaya,bir subütü cefaya
Doyamadım o cemaline bakmaya

Adım atacak mecalim kalmadı
Bir tek dilimde sevdanın adı kaldı

Heyhat ! oysa hayat ne acı...
Yürü küheylan yol senindir.

Şan seninledir,fetih seninledir..
Fatih seninledir,nebi seninledir..

Yürü ya küheylanım yol seninledir
Fetih arifesinde,bayramların özleminde

Sevgililer sevgilisi klavuzumuz
Kıpırdan artık fetihdir yolumuz...