Ölüme 5 saniye kala döndüm hayata
Belki döndüm belki döndürüldüm
Yaşamın ve ölümün iplik dokuması içinde
Geri döndüm birkaç saniye de
Hayatım değildi gözlerimden geçen
Ölecekmiyim ölüyormuyumu yaşadım
Cama kafamı vurdukça acı hissederek
Ölüyorum galiba diye düşündüm
Ölmedim, bir telefon açtım cebimden
Ben kaza geçirdim diye
Gelen cevap güzeldi; iyi de ben ne yapabilirim
Budur hayata verilen değer
Bir sürü düşünceler kaplar beynini
Fareler onlar güzel varlıklar insan yanında
Bir yaşam bitecekken hayata
Dalmış insancıklar yaşamın hıncına
Çekici üstünde giderken telefon çalar
Hadi gel bize de biraz rahatla
Gülmek gerek bu düşüncelere
Çekici üstünde yaşama akarken akşam üstü
Bir tarafta güneşin batışını görmeyecek bir beden
Diğer yanda yaşama koşturan insafsızlar
Oğlum aradığında film kopmuştu azraile
Yutkundum ağlamamak için güçlüyüm ben
Ey insancıklar! ! ! !
Ben güçlüyüm size ne yıkabilir
Ne darbeler vurabilirsiniz yaşamıma
Doğru bildiğime yaşarım........
16.10.03
Erol ŞenKayıt Tarihi : 16.10.2003 11:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erol Şen](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/10/16/savdim-azraili-hayatimdan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!