Savcı Beyim Şiiri - Abbas Paksoy

SAVCI BEYİM
Şiirlerime, mim vermişsin.
Varıp, akrabama sormuşsun.
Beni, sapık gibi görmüşsün.
Vallahi, ben sapık değilim.
Sapıtıyorlar, savcı bey’im.

Baba desen, baba görmedim.
Hak yedi, beddua vermedim.
Fit verip, kimseyi germedim.
Vallahi, ben sapık değilim.
Sapıtıyorlar, savcı bey’im.

Varıp, sevdiğimi sarmadım.
Evlendim, murada ermedim.
Yaşım elli, bir gün görmedim.
Vallahi, ben sapık değilim.
Sapıtıyorlar, savcı bey’im.

Bir nesil yetiştirdim, azdı.
Evladım, bana kuyu kazdı.
Kader, yazımı böyle yazdı.
Vallahi, ben sapık değilim.
Sapıtıyorlar, savcı bey’im.

Anamın hali de, perişan.
Yaşı doksan, çıkmadı bir can.
Dünya; Bir makam değil, bir han.
Vallahi, ben sapık değilim.
Sapıtıyorlar, savcı bey’im.

Sen de çözemezsin, derdimi.
Yaratanda verir, verdimi.
Faniler, murada erdi mi?
Vallahi, ben sapık değilim.
Sapıtıyorlar, savcı bey’im.

Paksoy’uma, derdim söyleyim.
Dertlerimle, gönlüm eğleyim.
Kaderim böyleymiş, neyleyim.
Vallahi, ben sapık değilim.
Sapıtıyorlar, savcı bey’im.