Savcı Bey Şiiri - Nesip Aykın

.SAVCI BEY

Zemheri ayının ayaz kışında,
Gözümü dünyaya açtım savcı bey.
Yedisinde çorak tarla başında,
Çifte çok öküzler koştum savcı bey

Hep hasret yaşadım kırmızı güle,
Çocukluğum geçti yoksulluk ile,
Sevgiye saygıya, bir tatlı dile;
Dumanlı dağları açtım savcı bey.

İmansız gurbete çok erken çıktım;
Zalimin zulmünden usandım bıktım,
Sabırla haksızlığa dişimi sıktım,
Sel olup denize taştım savcı bey.

Vatan borcu geldi askere gittim.
İki ay yirmi gün mevzide yattım.
Issız dağ başında ölümü tattım;
Nasıl hayattayım şaştım savcı bey.

Hulasa devlete hizmetkar oldum
Tekirdağ da can evimden vuruldum.
Takdir bir tarafa iftira buldum;
Düşman ateşinde piştim savcı bey.

Yalancılar firavunun kuludur;
Topladığın bilgi yalan doludur;
Yolum hakkın adaletin yoludur,
Düştüm ellerine puştun savcı bey.

Bu zulümden sonra hayattan bezdim.
Bende sana yüreğimden geleni yazdım.
Sessiz bir köşede bahtıma kızdım.
Onurlu,şerefli baştım savcı bey.

Nesip der bu dava mahşere kalsın;
Yalancı şahitler Allahtan bulsun;
Seninde dünyada canın sağ olsun;
Ellerimi Allah a açtım savcı bey.

Nesip Aykın –Tekirdağ 2009

Yayınlayacağım şiir kitabında bu şiiri yazma sebebini açıklayacağım. Sevgilerimle