Savcı Bey Şiiri - Duran Özaydın

Gel bu işten vazgeç; yanlışa düşme!
Adalet dediğin bu mu Savcı Bey?
Mülkün temelinden, yolundan şaşma!
Adalet dediğin bu mu Savcı Bey?

Hani Adaletti mülkün temeli,
Ata’dan öğrendim kendim bileli.
Elbet her yanlışın vardır bedeli,
Adalet dediğin bu mu Savcı Bey?

Hak deyince hakkın almak mı kulun?
Hakkın korumaktır yetimin, dulun.
O zaman bulursun erkânın, yolun
Adalet dediğin bu mu Savcı Bey?

Haremine aldın biçare dulu,
Yavrusundan koptu, değişti yolu.
Sayende kırıldı kanadı, kolu
Adalet dediğin bu mu Savcı Bey?

Bir dulu koynuna almak mı yasa?
İfşa edemem ki, eyleme tasa.
Böylesi gidişte hak, hukuk varsa;
Adalet dediğin bu mu Savcı Bey?

Sanki kâinatı kendin yarattın,
Hangi dula rastladıysan el attın.
Hukuk makamını bir silah yaptın,
Adalet dediğin bu mu Savcı Bey?

Yuvasından etme tutma kadını,
Helalinde ara aşkın tadını.
Böyle kirli işe sokma adını,
Adalet dediğin bu mu Savcı Bey?

Bir dost nasihati sözüm alana,
Laftan anlamayan benzer yılana.
Yuva zehirleme, var git yoluna;
Adalet dediğin bu mu Savcı Bey?

Gayri o tarağa takma bezini,
Bir bilge kişiye bağla özünü.
Turani doğruya çalsın sazını,
Adalet dediğin bu mu Savcı Bey?

01.08.2008