Ben herkesten fazla savaştım içimdekilerle. Ben tek onlar hepsiydi. Bazen öldüresiye dayak yedim, bazen kaçtım. Bazen de hepsinin arasına atladım. Ama hiçbir zaman pes etmedim. Hiçbir zaman yenildiğimi kabul etmedim. Hep ben galip geldim. Çünkü nedenlerim vardı. Yaşamak için bi neden gerekir. Benim nedenim ailem ve hep yanımda olan insanlardı.
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta