Ben herkesten fazla savaştım içimdekilerle. Ben tek onlar hepsiydi. Bazen öldüresiye dayak yedim, bazen kaçtım. Bazen de hepsinin arasına atladım. Ama hiçbir zaman pes etmedim. Hiçbir zaman yenildiğimi kabul etmedim. Hep ben galip geldim. Çünkü nedenlerim vardı. Yaşamak için bi neden gerekir. Benim nedenim ailem ve hep yanımda olan insanlardı.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta