Kulaklarında yorgundu çığlıklar,
Bakışları
Buz kırığı
Yeşil ve soğuk.
Keskin kılıçlar gibi haykırışı
Yırtan gökleri.
Elleri buz gibiydi gece yarısı.
Ebemkuşağı sonrası gelmişti
Önce mektubuydu gelen
Satırlarda uzamıştı dert sarmaşığı,
Gelir gelmez kök saldı acısı,
Uzadı boy boy.
Işıksızdı gözleri, fersiz, bomboş,
Dümdüz bakıyordu görmeden,
Baktığı yeri yakıyordu.
Duman yürekte,
Ateş yürekte.
Tütmüyor ki
Yakıyor, yıkıyordu.
Buz kırığı bakışları
Yerlerde,
Yeşil ve soğuk.
Gözyaşları sessizce
İçine akıyordu...
Kayıt Tarihi : 21.1.2004 00:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yerlerde,
yeşil ve soğuk..... sen, yorgun ve bitkin adam.. acılarını sesizce içine akıtan.. neden varsın.. bir nedeni var ki sen ordasın..
Anlatabilmek, gerçeğe en yakın ifadelerle, insan yaşamının küçük kırıntılarını yaşanmış günlerden....
Başarılar..
TÜM YORUMLAR (2)