Savaşta Ustalık Şiiri - Aylin Önder

İlk tehtid edilişi kalbimin,
İlk kalesi kuşatılmış.
Bir kargaşa hakim;
Geçit ve dar boğazlarda.
Top sesleri geliyor göğüs kafesimden,
Soluklarım kesik kesik,
Duygularım telaşta, silahlar ellerinde, titrek.
Belki düşmanın kastı var bana,
Belki tek amacı feth etmek.
Köşeye sıkışmış gibiyim,
Atlıların sesleriyle sarsılıyor kale burçları.

Ve bu sırada düşman;
Elinde tatlı sözleri; mızrak.
Ve bakışları; en etkili toplarıyla,
Aceleci atlarıyla dayanmış sınırlara,
Geçit arıyor.
Maşuğun çaresizliğinin farkında,
Ve savaşta ustalığını göstermek için fırsat kollamakta.
Fetihnâme hazırlanmış savaştan önce,
Tüm düşmanlara ültümatom niteliğinde.
Ferman buyurmuş tüm düş ve düşüncelerine;
Zarar vermeden, içeriden, sessizce.

İşte o an;
İlk karşılaşma savaş meydanında.
Ürkek bakışlarım ve onun keskin bakışlarıyla,
Duygularım arkamda titriyor, seslerini duyuyorum,
Kendinden emin tavrının ardında onunda duyguları tedirgin.
İlk hücüm emrini veriyor...
Öyle bir karmaşa, günlerce buhran,
Duygularım esir düşmüş,
Bense kalede tek başıma.
Ve gözlerim yerde; biraz istekli biraz isteksiz
Kapılarımı açıyorum;
Duygularım özgür kalıyor onun duyguları esaretinde,
Ve ben ancak yıllar sonra anlayabiliyorum.
Savaşta ölmeyenler; yavaş yavaş,
Kurşunların verebileceği acıdan daha büyük bir acıyla; ölüyorlar.

Kim kazandı?
Ya sonrası?
Sende de şehitler görüyorum savaş ustası...

Hiç savaşmasak desem olmaz
mecburuz.Kazanmasak,kaybetmesek
desem olmaz sonuç gerek.