Savaşmak Artık Zor Şiiri - Burak Oluroğu ...

İçimdesin ama nasıl?
Bir ayyaşın sessiz gözyaşlarındaki kadar katı mı?
Elinde bir sarı gülle
Sevgilisini boşa bekleyen bir Hiç gibi hüzünlü mü?
İçimdesin ama nasıl? !
Korkusuzca savaştığım yıllarım kadar yazık...
Sen yoksun
Ama ben her doğum gününde
Kurup masamı şenliğimle seni kutluyorum
Dünyaya gelişini, beni sevişini,
Bal dudaklarınla öpüşünü, özlemle, hasretle sarılışını...
Eh be yaşanmaz diyorum
Vuruyorum masanın en orta yerine yumruğumu
Bitsin artık diyorum bitsin bu işkence
Yeter diyorum,
Keşke dememek için ellerimi dudaklarımla örtüyorum
Hiç tanımadığım insanlara şiirlerimi okuyorum
İstemiyorum ama hep ağlıyorum
Büyük kelimeler kuruyorum her doğum gününde
Ama ben hep......
Zor geliyor biliyorsun istemesen de,
Hele o yılbaşları nasıl sarsıyor bir bilsen!
Şu yeni evimizin köşesindeki sahilde otururken
Sen kim bilir kimin kollarında
Yeni yıla merhaba diyorsun...
Olsun güzelim olsun
Nasıl istersen öyle olsun,
Ben gömerim içimdeki mezara kendimi
Sen uzakta dur, saklan,
Git uzaklaş bakalım nereye kadar...
Avuçlarım mı seni ister bundan sonra
Kalbim mi bilemem,
Seni nasıl sever artık bu gözlerim
Ölür mü kalır mı bilmem...
Ben sevmeyi sevilmeyi öğrendiysem
Gülmeyi tattıysam ilk kez,
Ağlamayı öğrendiysem, acıyı tattıysam senden.
Savaşmak artık zor, ellerin uzak,
Gözlerin uzaklarda, ben yanı başında!
Ah ağlıyor musun yoksa
Sende ah ya keşke diyip başını vuruyor musun dağlara! !
Gün geçti devran döndü
Özlemin büyüdü koca bir çocuk oldu
Boşver be güzelim
Bu sefer romanın bölüm sonu değildi yaşadığımız
Tümüyle son sayfaydı...
12 Mayıs 2001 İzmir