Bir kentte yanlızlık çöktü üzerime
Ölümün soğuk üşüyorum
Nehirler sürükledi beni
Dağların yamaç üzerine
Denizler benim keyiflerimdi
Kağıt parçalarına yazdım son şiirimi
Deniz görünümsü mavi
İçimde ki zehir son zamanlık oldu
Soğuk nefeslerim kitaplarda
Son ayrılık aşkın gökyüzü
Bırak bir şiirin ölsün
Aşkın bıraktığı kapıda
Son kutsallıkta beni bıraktı
Yine yanlız dünyanın
Yanlız kelebekleri olduk
Manastır çocukları olduk
Belediye parklarında oturduk
Ğökkuşağının son rengi olduk
Ve yaşamın son perdesini kazandık
Kayıt Tarihi : 11.11.2006 15:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!