Savaşlar Ölsün! ! Şiiri - Nurten Ak Aygen

nerede senin benim dediğin çocukların
silâh sesleri araba sesleri
ve trampet sesleri ve insan sesleri
duyuyorum yabancı topraklarda
savaşıyor evlâtların

kim ihânet etti
hangi inatçı çaba
hangi inatçı güç yoksun koydu
seni tacından tahtından mor kaftanından
yabancı topraklardasın ne olacak ödülün
tanrıdan

aynisefâ çiçekleri gibi arsız
biteviye gülüşünün sarı dişleri
gözlerinde tükenmeyen bir kinin
kaynağının bedelini ödüyor
memleketin cocukları

neydi ne oldu niçin diyorum
nerede kaldı eski gücün
direşgenliğin yürekliliğin
kılıcını kınından kim çıkardı
kim aldı elinden oyuncaklarını
elinden oynarken

itilmiş bir köşeye umutsuz
saklar gibisin yüzünü dizlerinin arasında
ah ellerin hüzün çiçekleri soluyor
göğsün çıplak alnın bomboş
zincire vurulmuş gibisin bileklerinden
çaresiz kaldığın besbelli
başkalarının ellerine bıraktıgın kaderini toprakların
tepeden tırnağa kan revan içinde
dalından koparılan zaman

başkaları başkaları için çarpışıyor
bölük bölük ölüme koşuyor çocuklar
ünlü kalacaksınız sonsuzadek
tanklar tüfekler savaşlar
oh aman tanrım bitmeyen bir kavganın içinde
anlatırlar hep bir ağızdan
ormanlar denizler dağlar sanıyorum
toprak ana geri veriyorum verdiğin canı sana
diyemeyecekler ölüp giderken
sınır ötesinde

yanaklarında gözyaşları bacakları titreyecek istemsiz
sol yanında çarpan kalpleri
elinde namlunun soğuk yüzü
güneşin ısıtamağı ak kardan beyaz namlunun teni
son suyunu dudaklarını uzatan bir sevgilinin
serabı gelip geçecek belki de gözlerinden son kez
o ıssız tepelerde can çekişirken çelik bedenleri

bir avuç cömert ve özgür ruhun
neden bu kadar zalimsiniz ey oyun kurgucuları zalim yöneticiler
hangi söz sevgi ateşini körüklesin sizin yüreğinizde
hangi söz söyleyin
bana onu söylesin gözü yaşlı anaları kim avutacak
hangi söz
siz ölmeyin çocuklar
savaşlar ölsün!
savaşlar ölsün!
savaşlar ölsün!
yaşasın! çocuklar…

26.08.2016