Savaşlar Kıyamet Şiiri - Altan İlhan Arslan

Bazen, hiç bir savaşın sonu zafere taşımaz
Savaşırsın! Düşman insandır, doğa masum.
Ne depremdir düşman, nede bir fırtına
Her fırtınaya saklı bir hain, sürüyle alçak! ..
Bekler anını vurmak için asla şaşırmaz.

Hiç bir vaha işgal edilmemiş, bölünmemiş
En güzel köşeler tutulmamış olsun!
Hazineler yağma da can gınaya çekilmiş
Ne hicivli bir yalandır o satılan adalet.
Yüreğe üflenmiş ıtırlı bir empozisyon
Gel! Empati kur üstüne, kendini ucuza sat.

Bu dar! Bu yok! Bu vahamet!
Bu bulunmaz Hint kumaşına alıcı çok
Her urbanın içinde çamura yatan!
Yürektir ulan! Aşka açılmış
Zinhar, bütün de kusur çığ gibi
Büyüdükçe çoğalan savaşlar kıyamet.

Esası nedir bu yontmanın?
Bu tekel kavgası!
Bütün cürümler aynı çağdan çıkıyor
İlk kanı döken alçağın tohumu yürüdü.
İyilikte var can da, kötülükte var
Ve her kavimde bir alçak büyüdü.