sözlerimi bir savaş şafağında unuttum
pusluydu aklim
paslıydı kalbim
sen geçtin orda
savaş başladı
önce ben vuruldum
yaralıyım
ilk ilacım sendin
bakışlarınla tedavi ettin sensiz kör olan gözlerimi
nazarlı tasalarla teselliydi her şey
adı konulmamış ne varsa yaşadım sensiz
bekledim savaş bitsin diye
öçlerin son tornadosunda ani kaçışmalar
nereye kaçsam sensizliğin düşmanları
ve ben esir düştüm
esrarına düşen ay da yok
ruhuna eklenen bende de yok
gel demenin son halinde
biraz iyileştim
ama hala savaş sürüyor
her an tümden vurulabilirim
gelmen yeni bir gelgit oyunumuz olacak
aynı yürekte sularımız dalgalanacak
su akar gümbür gümbür
gel sende beni güldür
Kayıt Tarihi : 27.11.2007 18:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)