Savaşın Savaşı Şiiri - Önder Akın

SAVAŞIN SAVAŞI
yoktun
günün siyah renkleri de
saatler akardı
ben de koşardım kalabalıklar arasında
gökyüzü öptüğünde
içimde ki çocuk yalınayak koşardı içeri

suskundum bugün olduğu kadar olmasa da
mutlu sokaklardan geçer
evlerden mutluluk toplardım
yine de fotoğraflarda gülümsemeyi bilirdim
içimde çılgınca büyüttüğüm kavgalarım
lanet olsun diye kurduğum sözcüklerim vardı
çiçekler toplar yüzüne haykırırdım

öfkelenirdim de
kahretsin başıma gelecek en kötü şeyi
bir suç saymadan başkaldırırdım
tehlikeli oyunlar içinde bir ihtilal olsun işte
bir darbe sırça köşke karşı
bir tuğla işte
evet dünyayı değiştirebiliriz

ya da lanet olsun der geçeriz

sonra geldin
işgal altında tuttun gözlerinle
kabuğunu soydun yalnızlığımın
yerleşiverdin yüreğimin ıssız topraklarına
kalp çarpar oldu aşka kahretsin
yalan değil
bu tutsaklık iyi gelmişti
usul usul
büyüdü cennet sevinciyle
hesaplar döndü
kavga bildiklerim rafa kalktı
artık slogan yerine peçetelere kalp resimleri
ayaklarımın ayarı kaçtı
sana varan istikametler çizdi rotayı

bir kere daha bir kere derken dudaklarımı şımarttım
dayanmam zorlaştı gördükçe seni
artık kaybedecek şeylerim oldu

sanmıştım
gözlerin değince gözlerime
güvende kalacaktım
bu da alnıma sürülü elma parçası
düşüm ejderha oldu geceme
bir hayra açsam gözlerimi güneş tutulurdu içimde
kör oldu aklımın sahibi
kaç ciğara yandı peşi sıra
bu zindan koklamaktan solan sevgilinin eseri
bana aman çekmek toprağa gömülü
sen suladın amanlar çoğaldı

geldin
veda dağı buz tuttu gittin veda dağı çözüldü
şimdi yarıda kalan savaşın savaşı