Savaşın Sancılı İzleri Şiiri - Meral Meri

Saydım,onbinlerin üzerindeydi Yeryüzünde uyuyanlar. Arpacık taneleri gibi Savrulmuş tenleri, Çiçek görünümünde, Her biri Kangren olmuşcasına bir feryat, bir figan.. Hazan mevsimini beklemeden Geçip gidiyordu kuşlar Bu mevsimden solarak; Vadesi dolan Geçip gidiyor, bir ülkelerinden Diğerine aldanarak, Sarılıyor apaçık yaralar; Yaralar bir açılıp,bir kapanıyor Gençlik üzerinden sıyrılıp geçiyor, Yada tam isabet etlere oklar! Toprak üzerinden akıp,derin neşter kesikleri Yüzeye çıkıyor Nehir yataklarında, Kabuslu uyanışlarla uykular bölünüyor; Uykular bölünürken top sesleri yükseliyor, Dev ışıklar süslüyor bedenleri, Bunlar savaşın sancılı izleri, Yıkanmıyor acı mürekkebi, Yıkansabile çıkmıyor o adi lekeler..! Şair Meral&Meri 20/06/2012/