Sen sevgili,
Ne kazanansın ne de mağlup.
Savasin ortasinda koşan çıplak cocuk...
Ne kılıçsın ne de kın,
Çelikten süzülen kırmızı ruhsuzluk.
Fidanın toprakla cilveleşişi,
Yağmurun bulutuyla hasretliği,
Bedenimde gezinen kan gibi,
Mesela hic gormedigim can gibi,
Yaprağından ayrılan dal,
Meyvesinden doğan agaç,
Gece ile gündüzün aşkı gibi
Siyahla beyazın renksizliği,
Yatağına kıvrılan ırmak,
Martıların deniziyle dansı gibi...
Savaşin ortasına terkedilmiş çıplak çocuk,
Ey sevgili,
Senden doğan gün gibi,
Gibiyim...
(20 Kasım 2011)
Mehmet CoşarKayıt Tarihi : 28.4.2012 00:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!