Bizler toprağın bağrından koparılan ve atılan
Birer çiçek misali
Köksüz ve topraksız kaldık
Bir tutam kolumuz kalmadı
Kopardılar omzumuzdan aşağı
Bizler şereflice savaşırken
Onlar şerefsizce çiynediler bizi
Ve dayanamadık
Dayandık aslında
Çünkü bilerek ve inanarak girmiştik davaya
Sadece sayıca azdık gücümüz yetmedi
Ne silahımız ne gaddarlığımız vardı
Sevgimiz, saygısız vardı insana
İnsanlığımız vardı sonra
Neticeye gelince yenildik
Bak açık seçik tablolarımız
Gir içine odamızın
Gör niye yenildik
Bizi tanıyacaksın
Korkma kalleşliğimiz kinimiz yok
Öbür adına da gelince savaşımızın
Mutluluk ve umut diyeceğim
Sen anla
Yeniden başlıyoruz çünkü
Kayıt Tarihi : 23.8.2011 19:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!