Savaşın Kanunları Şiiri - Rahmi Vidinlioğlu

Aşkım!
Bambaşka bir şehirde her an kavuşmak için saniyeleri sayıyorken aklın
Dört yanım kuşatıldı; acımasız bir savaşın tam ortasındayım!
Şimdi kime bağırıp kime çağırayım?
Hangisi önce versin hesabını:
Savaşı öngöremeyen kumandanlığım mı yıkılsın
yoksa yerle bir mi olsun şimdi halkını kurtaramayan saltanatım? !

Aşkım!
Şüphesiz bitmiştir umut, bitmiştir güven!
Savaş kapıya dayanınca bir tek dost bile bulamazsın koşup gelen!
Şehirlerime böylesi ağır tonajlı bombalar düşerken
İnan ki yok beni senden başka ne düşünen ne de seven!

Aşkım!
Perişan olmuş halkım ve gözyaşına boğulmuş etrafım!
Dört mevzide birden cephe açarken düşman
biraz korkak biraz da şaşkınım!

Aşkım!
Bu kez ne Rakı'dan ne de aşktan; inan ki kararsızlıktan dönüyor başım!
Şimdi hiçbir sözlükte karşılığı olmayan bir sözcükken acım
Sandığın gibi değil: Sana her zamankinden daha çok muhtacım!