Savaşın Esiri Şiiri - Ahmet Yavuz 2

Çıkılmaz bir savaşa girdim,
Nerden bilecektim gözlerin ve dudakların etkileyici silah olacağını?
Mağlup oldum, gözlerinin esiri oldum.

Gözlerin, derin bir okyanus gibiydi,
Bense yüzmeyi unutmuş bir gemi.
Dudakların, sessizliğiyle konuştu,
Kalbim, onların büyüsüne boyun eğdi.

Savaşın ortasında yitirdim kendimi,
Sevginle doldurulmuş bir hayal kurdum.
Ama gerçek şu ki,
Gözlerinin esiri oldum, mağlup oldum ben.