Mutluluktu, çayırda kelebek kovalamak
Hüzündü, tahta askerini bulamamak
Ve sonsuzluktu, hayatla evcilik oynamak
Savaşın gölgesinde kalana dek.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Boynunda asılı emziğiyle ölen bebeğin görüntüsü gözlerimin önünden gitmiyor. Tarihe kapkara sayfalar yazıldı ve yazılmaya da devam ediyor...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta