Savaşın Çocukları! Şiiri - Seyfet Bozçalı

Tüm Dünyanın seyrettiği savaşın çocukları,
Hak, hukuktan bahsedenler nerde çocuk hakları?
Yalın ayak, çatlak bacak Moss mordur suratları,
Yurdu, yuvası yıkılan savaşın çocukları…

Hep gözlerinde korku var teninde savaş izi,
Anne, babanın yokluğu, içinde acı sızı,
Yurtsuz, yuvasız perişan mazlum oğlu kızı,
Dilde ağıt gözlerde yaş savaşın çocukları…

Ülkeler denemek için silah üretip satar,
Sattıkları dev silahla yurtlar, yuvalar yıkar.
Kan gölüne çevirirler, bir ülke böyle batar,
Bomba sesleri altında savaşın çocukları…

Savrulmuş yaprak misali onların yaşamları,
Ne sabahları bellidir, ne gelen akşamları.
Ta Arşı Alaya çıkar mazlum çocuk ahları,
Meçhule doğru yürüyor savaşın çocukları…

Kimi tek bir lokma için bir gün boyu çalışır,
Kimi sahipsiz ve öksüz, yetimliğe alışır.
Savaşlarda can vererek topraklara karışır,
Sahipsiz, günahsız, suçsuz savaşın çocukları…

Öyle bir fani Dünya ki zalim insanla dolu,
Yıkar sömürür beslenir yolu şeytanın yolu
Muhtaçlara kucak açıp gel dese de Anadolu,
Sürgünde, mülteci yaşar savaşın çocukları…

Göçük altında yavrusu ağlar durur anası,
Tüm sevenleri yok olmuş, mahzun kalmış yavrusu,
Ne uğruna canlar gitmiş, nedir bunların suçu.
Öksüz, yetim yuvasızdır savaşın çocukları…

Ürkek bir serçe gibiler dal ararlar konmaya,
Biraz Sevgi, biraz ilgi biraz şefkat bulmaya,
Onlarında hakkı vardır oynamaya gülmeye,
Gönlümüzde bir sızıdır savaşın çocukları…

Aç sırtlanların gözünde, av oldu Ortadoğu,
Bu bir petrol savaşıdır, bunun peşinde çoğu,
Bu bölgede kandırılmış, kullanılan insan dolu,
Terörle iç içe yaşar savaşın çocukları….

Amerika, Rusya Esat bir gün hesap verecek,
Günahsız, suçsuz çocuğun kanında boğulacak.
BOZÇALI Hak divanında mazlum hakkın alacak,
Cennet bahçesinin gülü savaşın Çocukları…