Savaşın Çocukları Şiiri - Bera Turgut

Bir fotoğrafta seni gördüm çocuk
O masum yüzünü kapatmış,
Bir daha uyanamayacağın bir uykuya dalmış,
Biz insancıklara unutulmaz bir ders vermiştin
Ey melek yüzlü çocuk!
Bir fotoğrafta seni gördüm
Denizin soğuk suyu seni sahiline bırakmış,
Güneş; o, buz kesilmiş minnacık bedenini
Isıtmak için utanarak doğmuş
Ve bilmem kaç kez daha utanarak doğacak
Ey güneş sen utanma!
Silahlardan, mermilerden beslenen vampirler,
Savaşın tacirleri utansın
Ey güneş sen utanma
Bu minnacık bedeni
Karanlığa,soğuğa ve ümitsizliğe;
Acıya ve ölüme mahkum eden
Dünyanın zalimleri ve tiranları utansın

Bir fotoğrafta seni gördüm çocuk
O masum yüzünü kapatmış,
Bir daha uyanamayacağın bir uykuya dalmış,
Denizin soğuk suyu seni sahiline bırakmış,
Deniz katilin kendisi olduğunu sanmış
Hayır!
Ey deniz!
Hayır!
Katil; onun oyuncağını tankın paletlerinde ezenlerdir,
Katil; onun uçurtmasını vuranlardır,
Katil vicdanı buz kesilmiş insanlıktır.
Bir fotoğrafta seni gördüm çocuk
O masum yüzünü kapatmış,
Bir daha uyanamayacağın bir uykuya dalmış,
Biz insancıklara unutulmaz bir ders vermiştin.
Ey Yusuf yüzlü çocuk!
Sende bütün savaşın çocuklarını
Ve
Yetimler yetiminin hüznünü
Gördüm.
12.12.2015