Savaşın çocukları:
Çatlamış dudakları, korku dolmuş yürekleri, ellerinden alınmış umutları
Bedenleri kaldırımlara düşüyor soluk ve cansız
Artık misket peşinde koşmuyorlar savaşın çocukları
Onların sesleri de çığlığa dönüşmüyor
Boğazlarında yumrular var, konuşamıyorlar
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta